El juez Castro dice que un abogado de la Infanta le propuso una reunión «clandestina» antes de imputarlaPor suposto que co titular non me estou a referir a estas que ligo, se non á que saíu a relucir nesta «verborrea» que se montaron o 8 de maio de 1994 os que nesa época «mangonearon» a Comunidade como se fose o seu "CORTIGO".
La Fiscalía ve "inútil" la reunión clandestina entre el abogado de la Infanta y el juez del caso Nóos
Ese día menos un debate foi unha exaltación de poder e un ataque acía miña persoa, poñendo o presidente verbas que XAMAIS saíron da miña boca e que logo non foi como lles dixo aos vogais. Porén convenceunos porque non se escoita a ninguén que saíse na miña defensa. Eu non podía intervir porque terían unha boa desculpa para expulsarme.
Presidente: Mira Humberto, falamos... xa falamos co sr. xuez e co sr. letrado e as contestacións que houbo ao respecto foron as seguintes... porque nós apuramos... Se nós defraudamos ou fixemos algunha mala xestión, a nós castigarnos para nós dar a quen lle gastamos os seus cartos.
E el díxonos: -Tienen ustedes a Francisco Calo García, nós podémolo facer, pero primeiramente ustedes teñen uns estatutos reguladores e aplíquenlle ustedes Ley. Si ese señor a ustedes non vos obedece, tráiganmelo aquí, que entonces al amparo de que no obedezca, tomaré medidas yo. (sic).
Que nada de esa velada ameaza conste en acta é significativo, é como se pode ver no marxe foi aprobada coa sinatura dos vogais.
Moita xente seguro que aínda lembra cando se convocaban manifestacións diante do negocio dun ex-presidente ao que este presidente na compaña de outros comuneiros plantaran unha demanda acusándoo de desfalco, algo non probado no Xulgado, ou polo menos non existe unha sentenza probatoria a pesar de estes estraños xustificantes.
No hay comentarios:
Publicar un comentario